Biz Türkiye’de kendimizi kurtarmak için yaşıyoruz, 1. Dünya ülkelerindeki insanlar yaşamak için yaşıyor.
Bize Türkiye’de kaliteli bir hayata giden yol olarak teşvik edilen modeller, fabrika ayarlarından kurtulmayı hedefliyor.
Dünyanın geri kalan yerlerinde ise (1. Dünya ülkelerinde) kaliteli bir hayata fabrika ayarlarından kurtulduğunuzda geçmiyorsunuz, zaten kaliteli fabrika ayarlarının içine doğup, hayallerinize yaklaştığınız ölçüde kaliteyi arttırıyorsunuz.
Biz mecburiyetten üniversiteye gidip azıcık para kazandıran bir işte hayatımızın en yaratıcı günlerini inanmadığımız bir çarkı döndürerek geçirmeyi, gönüllü olaraktan hedef belirliyoruz.
Çünkü trafikte acı çekmemenin, çocuklarımıza içi dolu bir eğitim satın alabilmenin, değerlerimizi açık saldırıdan koruyabilmenin maddi yükünü ancak gönüllü olarak acı çekerek ödeyebiliriz.
Yurt dışındaki akranınız için böyle bir zorunluluk mevcut değil…
Kendinizi feci halde haksızlığa uğramış mı hissediyorsunuz?
Çünkü artık yurt dışında da yaşayabileceğinizi biliyorsunuz.
Çünkü bundan böyle Türkiye’de görüp sinirlendiğiniz her haksızlık, size yurt dışında daha iyisini yaşayabileceğinizi hatırlatacak…
Geçtiğimiz yıl hayalleri olan yüzlerce insan bombalarla öldürüldü.
Hayat normale döndü.
Önümüzdeki aylarda bir kaç bomba daha patlayacak…
Önümüzdeki yıl yüzlerce kadın öldürülecek…
Bir gün sokakta normal, normal yürürken birisi gelip poponu elleyecek…
Çocukların tecavüze uğradığını duyacağız.
Çok saygı duyduğunuz hocalarınızın tutuklandığını duyacaksınız.
Bir yerlerde Suriyeli çocukların donarak öldüğünü duyacağız…
Sonra doğuda birileri ölecek…
Normal bunlar…
Bunlar oluyor Türkiye’de, o kadar da şaşırmayacağız…
Artık bunların normal olmadığı hayatlara erişebileceğinizi biliyorsunuz.
İnsanca bir hayat yaşamak için kendinizi kurtarmanız gerekmeyen ülkelerde yaşayabileceğinizi biliyorsunuz.
Ama bu hayatlara ulaşmak için yapmanız gereken fedakârlıklar var…
Sizi koruyup kollayan sosyal çevrenizden, ailenizden, kendinizi en iyi ifade ettiğiniz ana dilinizden vaz geçmek zorundasınız.
Son olarak hayatta yapmanız gereken en büyük seçiminiz ile karşılaşıyorsunuz.
Ya Türkiye’de kalıp seve, seve kendinizi kurtarmaya çalışacaksınız…
Ya da yurt dışında yalnız başınıza kurtulmuş olacaksınız…
Şunu Fark Ettim !
Biz Türkiye’de kendimizi kurtarmak için yaşıyoruz, 1. Dünya ülkelerindeki insanlar yaşamak için yaşıyor.
Bize Türkiye’de kaliteli bir hayata giden yol olarak teşvik edilen modeller, fabrika ayarlarından kurtulmayı hedefliyor.
Dünyanın geri kalan yerlerinde ise (1. Dünya ülkelerinde) kaliteli bir hayata fabrika ayarlarından kurtulduğunuzda geçmiyorsunuz, zaten kaliteli fabrika ayarlarının içine doğup, hayallerinize yaklaştığınız ölçüde kaliteyi arttırıyorsunuz.
Biz mecburiyetten üniversiteye gidip azıcık para kazandıran bir işte hayatımızın en yaratıcı günlerini inanmadığımız bir çarkı döndürerek geçirmeyi, gönüllü olaraktan hedef belirliyoruz.
Çünkü trafikte acı çekmemenin, çocuklarımıza içi dolu bir eğitim satın alabilmenin, değerlerimizi açık saldırıdan koruyabilmenin maddi yükünü ancak gönüllü olarak acı çekerek ödeyebiliriz.
Yurt dışındaki akranınız için böyle bir zorunluluk mevcut değil…
Kendinizi feci halde haksızlığa uğramış mı hissediyorsunuz?
Çünkü artık yurt dışında da yaşayabileceğinizi biliyorsunuz.
Çünkü bundan böyle Türkiye’de görüp sinirlendiğiniz her haksızlık, size yurt dışında daha iyisini yaşayabileceğinizi hatırlatacak…
Geçtiğimiz yıl hayalleri olan yüzlerce insan bombalarla öldürüldü.
Hayat normale döndü.
Önümüzdeki aylarda bir kaç bomba daha patlayacak…
Önümüzdeki yıl yüzlerce kadın öldürülecek…
Bir gün sokakta normal, normal yürürken birisi gelip poponu elleyecek…
Çocukların tecavüze uğradığını duyacağız.
Çok saygı duyduğunuz hocalarınızın tutuklandığını duyacaksınız.
Bir yerlerde Suriyeli çocukların donarak öldüğünü duyacağız…
Sonra doğuda birileri ölecek…
Normal bunlar…
Bunlar oluyor Türkiye’de, o kadar da şaşırmayacağız…
Artık bunların normal olmadığı hayatlara erişebileceğinizi biliyorsunuz.
İnsanca bir hayat yaşamak için kendinizi kurtarmanız gerekmeyen ülkelerde yaşayabileceğinizi biliyorsunuz.
Ama bu hayatlara ulaşmak için yapmanız gereken fedakârlıklar var…
Sizi koruyup kollayan sosyal çevrenizden, ailenizden, kendinizi en iyi ifade ettiğiniz ana dilinizden vaz geçmek zorundasınız.
Son olarak hayatta yapmanız gereken en büyük seçiminiz ile karşılaşıyorsunuz.
Ya Türkiye’de kalıp seve, seve kendinizi kurtarmaya çalışacaksınız…
Ya da yurt dışında yalnız başınıza kurtulmuş olacaksınız…